Foi durante moitos anos a maior ponte
colgante do mundo.
Construída
nos anos 70 do século XX. Foi proxectada polo enxeñeiro italiano Fabrizio de
Miranda, o español Florencio do Pozo (que tamén se encargou da cimentación) e
por Alfredo Passaro.
Custou
3.658 millóns de pesetas no momento da súa construción. Desde a súa apertura ao
tráfico en 1981, pasaron por ela 231 millóns de vehículos, soportando
actualmente un tráfico duns 50.000 vehículos diarios.
Construíuse
para salvar as colas que se adoitan formar polas mañás pola xente dos
municipios próximos que van traballar á cidade de Vigo, e no verán cando as
praias da península do Morrazo atraen un gran número de viaxeiros.
No
ano 2018, tras máis de 30 meses de obras, engadíronse dous carrís exteriores.
Mide
1.604 m de lonxitude total, aínda que nesta cifra combínanse os tramos de ponte
sobre alicerces e a ponte atirantada propiamente dita, que mide 694,98 m. O van
central mide 401 m e os dous vans laterais do tramo atirantado miden 147 m cada
un. Os dous alicerces que sosteñen o tramo atirantado teñen forma de H e unha
altura total de 118,60 m.
No momento da súa inauguración era a ponte atirantada de maior lonxitude do mundo. Ademais era a ponte máis longa de España, despois da Ponte Sifón de Huelva cuxa lonxitude é de máis de 2.000 m. Segue sendo unha obra de enxeñaría emblemática da ría de Vigo.
No momento da súa inauguración era a ponte atirantada de maior lonxitude do mundo. Ademais era a ponte máis longa de España, despois da Ponte Sifón de Huelva cuxa lonxitude é de máis de 2.000 m. Segue sendo unha obra de enxeñaría emblemática da ría de Vigo.