Un dos xacementos arqueolóxicos
subacuáticos máis importantes de Europa
 |
| Plano coa localización dos pecios de Devaux en 1743 |
O 23 de outubro de 1702
tivo lugar unha das batallas navais máis importantes da historia moderna
europea. Foi un evento internacional, onde estiveron involucradas as entonces
maiores potencias militares e comerciais do mundo: España, Francia, Inglaterra
e Holanda. Na contenda participaron máis de 20.000 persoas e máis de 200 barcos. Como resultado, un mínimo de 25
galeóns e barcos de liña afundíronse na Enseada de San Simón.
O día da Batalla ía moi mal tempo, chovía e pola mañá cedo a ría
estaba pechada por unha mesta néboa que dificultaba moito a visibilidade. Os
barcos inimigos aproveitan a escasa luz do abrente e a néboa para facerse
invisibles. As baterías costeiras de Vigo comezan entón a atronar sobre a frota
inimiga, pero os seus canóns non a alcanzan desprazándose pola beira norte da
ría.
Á altura de Teis, na Guía e en Domaio, comezaron a desembarcar os
marines ingleses e holandeses que resultarían definitivos na destrución das
defensas terrestres. Unha vez eliminados os canóns que protexían o Estreito, a
entrada dos barcos anglo-holandeses só quedaba freada pola cadea e a estacada
de madeiras.
Unha vez sobrepasada esta cadea defensiva, os barcos ingleses e
holandeses entran na Enseada comodamente e só teñen que valerse da súa
superioridade numérica para apoderarse da frota franco-española. Coa entrada
dos inimigos na Enseada o almirante francés Chateau-Renault ordena prenderlle
lume aos seus barcos. A Enseada convértese nun inferno de lapas, nesa imaxe que
queda sobre a Batalla, e de tantas reproducións antigas sobre o evento.
Posteriormente
na Enseada de San Simón foron realizadas un total de 75 expedicións de busca
dos pecios. Semella polos planos deixados por estes expedicionarios
buscatesouros, que o vento do norte, durante a xornada de 1702, achegou os
barcos cara ao lado sur da Enseada.
